Einde verblijf in Swakopmund
Na deze nacht moest ik weer weg uit het Zandberg Guesthouse. Ik dacht dat er wel iemand zou zijn die de sleutel kwam ophalen, maar dat was niet zo. Omdat ik een tour wilde doen, het alleen reizen en echt naar dingen toe gaan valt niet mee als je alleen bent. Er rijden wel shuttle busjes maar dat is vaak tussen grote steden of naar vliegveld of dergelijke. Er was een tour operator in Swakopmund, dus daar was ik heen gegaan. Maar daar hadden ze niet echt wat ik zocht, en ik had op internet contact met diverse aanbieders van tours. De tours starten wel vanuit Windhoek dus daar moest ik dus heen, via mijn privetaxichauffeur een afspraak gemaakt voor een shuttlebus naar Windhoek. En 1 nacht bijgeboekt bij het backpackershuis. Verder die dag nog even naar het strand gegaan (daar kan ik maar geen genoeg van krijgen) en de aangeboden tours bekeken. Die avond nog contact gehad met andere backpackers, en wat gedronken, was een gezellig avondje!
Quad rijden
Na de gave skydive van gisteren stond vandaag de quadtocht/low boarden op het programma. Ik werd wederom om 09:45 opgehaald. Dit keer was ik de enigste die opgehaald werd, en we reden richting de duinen. Bij deze organisatie werden verschillende dingen georganiseerd, bijv. tours met uitleg over dieren die in de duinen leven, of kamelentochten in de duinen. Maar ik wilde gewoon lekker hard gaan en de adrenaline opzoeken! Ik werd voorgesteld aan Ali (hij zou mijn begeleider worden) hij vroeg me of ik al een keer Quad gereden had, en dat had ik! Toen hij vroeg of het schakel of automaat was, wist ik het niet meer precies. Ik dacht schakel en dat was de wagen van vandaag ook dus dat kwam goed uit! Toen vroeg hij of het goed was of Carlos meereed, hij was net nieuw en moest het nog leren, ik gaf aan dat dat prima was! Na de uitleg (duim omhoog en draaien->gas geven, arm/hand laten zakken->remmen, wijzen naar links of rechts->opletten gevaarlijke afgrond) begonnen we met de trip. Ik reed achter Carlos en Ali stond op de duinen alles te observeren. Rustig aan beginnen, quad leren kennen, en opbouwen met gas geven. Carlos keek steeds achterom of alles goed ging, maar het verliep prima. Het was belangrijk om hem ongeveer precies te volgen, omdat er gevaarlijke steile afgronden zijn, die je niet meteen ziet als je aangescheurd komt! Toen begonnen we met zogenaamde rollercoasters, en dat betekend dat je de berg op rijd stijl omhoog dan een bocht maakt en weer omlaag gaat. Je moet dan wel flink gas extra geven omdat je het anders niet red. Dit was even aanvoelen, maar ging daarna erg goed! Het waaide vandaag erg hard waardoor het ook wat moeilijker was om de Quad goed recht te houden, soms kwam er een verrassende windvlaag achter een berg. Tussendoor heb ik het low boarden gedaan, dit was op een plank liggen, deze aan de voorkant omhoog houden met beide handen, en benen recht naar achteren en voeten omhoog. Ik ging 3x van een berg omlaag van +/- 50 meter en 1x van de berg van +/- 80 meter, dit werd ook gefilmd. Eerste keer ging ik helemaal schuin, maar dat kun je dus sturen met je voeten (zet je tenen in het zand en je bent weer recht) dit was ook heel gaaf, alleen het terug omhoog komen kostte wat kruim.. het ging vrij stijl omhoog, wind zorgde ervoor dat je onstabiel was met die plank, en door het zand gleed je steeds onderuit/of weg in het zand. Het beste was om naar boven te rennen, maar dat was dus erg vermoeiend (buiten adem).. bij de laatste van 80 meter zijn ze me komen halen en mocht ik achterop de Quad, gelukkig! We vervolgden onze weg op de Quad en ze daagden me uit om steeds sneller te rijden, uiteindelijk was het snelste 62km/uur (en dat omhoog/omlaag/veel wind/zacht zand) was gaaf! Ze zagen wel dat ik een adrenaline junkie was, dus ze daagde me uit. Het was trouwens wel luxe dat ik alleen was met twee mannen, maar het was rustig gaven ze aan. Na zo'n 3 uur gereden te hebben zat het erop, en dat was prima, ik zat helemaal onder het zand.. daar mijn gezicht gewassen en in guesthouse lekker in de douche gegaan. Die middag lekker relax gedaan en 's avonds uiteten (fish and chips) traditioneel als je aan de kust bent! Toetje heb ik in een soort scheepsrestaurant genomen, aanrader was chocolade parfait met vanille-ijs dus toen ik er een stuk wilde uitnemen, zat er vloeibare chocolade in! Zoiets had ik nog nooit gehad! En het was lekker! Cocktail erbij, omdat het vakantie is! Toen ik ermee bezig was kwam er net een groep vakantiegangers binnen die een rondreis door Afrika deden, kleine groep 10 personen tot 39 jaar. Die zagen mijn toetje en waren ook meteen verkocht! Er was een Nederlands meisje bij (Nette) waarmee ik nog even fijn gepraat had. Daarna had ik de gepensioneerde man nog gezocht bij KucKi's bar, maar niet kunnen vinden helaas. Daarna lekker naar bed, was een leuke dag!
Tandem skydive
Vandaag stond er iets super gaaf op de planning en dat was de tandem skydive (dit betekend dat er iemand met je samen de sprong maakt vanuit het vliegtuig) ik had de boeking online gedaan, en dat verliep prima! Ik moest bij de manier van betalen kiezen uit verschillende opties, maar omdat ik voor deze reis een creditcard had aangeschaft had, wilde ik dit ook een keer gebruiken en dit was de ideale gelegenheid. De gegevens van de kaart moest ik bij reservering al invullen, dus dat kon niet missen dacht ik! Ik werd om 09:30 opgehaald door iemand van die organisatie, en we moesten ook nog 3 mensen van Chinese komaf ophalen. De chauffeur was erg vriendelijk, en we buurten wat in het busje. Toen we bij de skydive aan kwamen, mocht ik direct doorlopen naar de balie en werd er een film getoond. Dit soort filmpje zou dan ook van mij gemaakt worden, en het zag er erg gaaf uit! Na een formulier te hebben ingevuld waar opstond welke aandoeningen je had, en contactgegevens van ouders (voor als het niet goed afliep) Toen mocht ik afrekenen, maar dat liep niet helemaal zoals gepland want de pincode van de creditcard werkte niet, hij gaf aan foute pincode (ik vond het erg vreemd en schaamde me ook een beetje) maar gelukkig mocht ik met mijn andere pinpas ook betalen, en dat werkte wel! Daarna kregen we uitleg over hoe we ons moesten gedragen in het vliegtuig en hoe te springen (we moesten bij onze instructeur zitten, en op gegeven moment op zijn bovenbenen zitten zodat hij ons kon vastmaken aan hemzelf, dan moesten we hupsend naar de uit/in gang en over de rand hangen met onze benen onder het vliegtuig en dan zouden we samen springen. Het was een duidelijke uitleg, alleen van de Chinezen (een vrouw en twee mannen) kon alleen de vrouw engels, dus moest ze het vertalen voor de twee mannen. Die begrepen het uiteindelijk ook, dus konden we ons gaan voorbereiden! De man die met mij zou springen (Roy een jonge man nog) gaf mij het pak aan, dit kon gewoon over je eigen kleding, en zat rond je bovenbenen vast, rond je buik/borst, en over je schouders. Ik zou als eerste gaan springen, en kreeg dus als eerste het pak aan. Daarna kregen de Chinezen hun pak aan, klein moment om foto's te maken en toen gingen we naar buiten, richting het vliegtuig. Met mij ging Roy dus mee, ik zat voor hem (tijdens de vlucht maakte hij me vast aan hem) en de camera man en nog een man en vrouw (de vrouw leerde alleen te springen, en de man was haar instructeur) het vliegtuig was bij een kant open, dit was de in/uitgang, dit bleef open, ik was blij dat ik daar niet bij in de buurt zat. Toen gingen we de lucht in en we bereikten een hoogte van 1200 feet, vanuit die hoogte zouden we springen. Ondertussen was de camera man al korte opnames aan het maken. De piloot gaf aan dat we op gegeven de juiste hoogte hadden bereikt,en de vrouw en man sprongen direct het vliegtuig uit, dit ging echt zo snel. Daarna ging de camera man eruit, hij stond aan de buitenkant van het vliegtuig te wachten tot wij er waren. Roy had mij tussendoor vastgemaakt aan hem, en ik kreeg een bril op voor de harde wind. Ik zat op zijn bovenbenen, en we hupsten naar de uitgang, ik ging op de rand hangen met mijn benen onder het vliegtuig, en mijn handen bij het tuigje waaraan ik vast moest houden, en Roy zat nog op de rand, op zijn teken zette hij af en sprongen we! Dit was wel een erg gaaf en vrij gevoel! We gingen met zo'n... Km p/m naar beneden. De cameraman maakte contact me me en filmde alles, armen open en het gevoel hebben dat je vliegt. Zo gaaf gevoel!! Op gegeven moment was de camera man weg, en ging de parachute open, het moment dat de parachute de wind vangt heb je even een moment van recht hangen in de lucht, en begon Roy ons een beetje los te maken. Ik zat nog wel vast aan hem, maar niet meer geheel er precies tegen. Ik mocht ook de teugels van de parachute vasthouden, en als je deze omlaag trok aan de linkerkant maakte de parachute een bocht naar links en rechts omgekeerd. Dit was wel leuk om even te doen, het uitzicht was ook geweldig (duinen/strand/zee/stad) uiteindelijk zag ik de landplaats en gingen we die richting op. Ik moest mijn benen/voeten omhoog houden en toen tikte Roy met zijn voeten de grond aan, daarna ik ook. De cameraman stond beneden om me te filmen en een paar mannen die de parachute opruimen, en erbij waren om alles in goede banen te leiden. Het was zo'n gave ervaring, kan het iedereen aanbevelen! Ik was ook niet angstig/bang, alleen de nacht ervoor misschien nadat ik geboekt had. Daarna gingen de Chinezen, en heb daar nog een filmpje van gemaakt, om te zien hoe je naar beneden kwam. Toen was het effe relax tijd waarbij ondertussen het filmpje op stick gezet werd, dit duurde best even omdat de Chinezen niet tevreden waren/en een hoop stampij aan het maken waren. Maar ik had best leuk contact met de mensen daar, dus ik vond het niet erg. Tussendoor hadden we ook mijn filmpje op groot scherm gekeken, iedereen kon mee kijken (dat had van mij niet gehoeven) maar het zag er sowieso gaaf uit! Omdat het zo lang duurde daar maar een tosti genomen daar, ondertussen dat ik dat aan het eten was waren de Chinezen net klaar, en door het gedoe werden die eerst naar huis gebracht en bracht iemand anders mij naar huis. Het was ondertussen al vrij ver in de middag, dus echt naar het strand ging niet meer, dus ben ik lekker de duinen ingegaan. Dit was ook genieten, morgen ga ik er Quadrijden dus weer iets gaafs om naar uit te kijken! Nadat ik in de stad gegeten had, weer terug naar Guesthouse gelopen en lekker geslapen, met een heerlijke droom over deze mooie dag!
Relaxdag in Swakopmund
Na deze hele goede nacht in het Zandberg Guesthouse wilde ik de plannen gaan maken voor de activiteiten die ik dit weekend verder wilde doen. De meeste activiteiten waren wel 's morgens dus je kon niet echt dingen samenvoegen, maar ik genoot van de omgeving van Swakopmund, dus ik vond het prima om hier een paar dagen te verblijven. Nadat ik de tekefoontjes en internetdingen had gedaan, lekker naar het strand want het was een prachtige dag. Er waren verschillende mensen bij het strand (ik denk vanwege het weekend) ben even het water ingegaan maar die was vrij koud, dus ik liet het maar gewoon bij zonnen! Die avond lekker rondgelopen, drankje hier en daar. Een heerlijk vakantiegevoel gehad! Hier kan ik ook zo van genieten! Niets moet, alles mag! De mensen zijn hier ook super vriendelijk en doen alles voor je!
Dag twee in Swakopmund
Vandaag moest ik weg bij het backpackershuis, dit kwam omdat ze volgeboekt waren voor het weekend! Dus ik keek voor andere plaatsen waar ik het weekend kon verblijven, vanwege de activiteiten die ik nog graag wilde doen in Swakopmund. Dus ik had online een boeking gedaan bij Zandberg Guesthouse waar ik voor de komende 4 nachten kon verblijven. Maar hier kon ik pas na 14:00 terecht dus ging ik bepakt en bezakt lekker naar het strand - >genieten! Rond die tijd liep ik naar het Guesthouse, en ondertussen had ik een mailtje gekregen van de gastvrouw dat ze onderweg was om me te verwelkomen! De kamer zag er prima uit, met 3 bedden, een koelkastje en een badkamer. Het was alleen jammer dat de wifi niet werkte maar dat was een probleem met het systeem in de hele stad. Gelukkig had ik ook een soort data gehaald dus ik kon toch wel vooruit. Ik ging naar de winkel om wat drinken en eten te halen, hier moet je namelijk zelf voor zorgen, en dan had ik alvast iets voor het ontbijt in de morgen. Vanuit daar ben ik naar de duinen gelopen wat er erg gaaf uit zag. Ik was best wel moe, dus even gerust en 's avonds gegeten op de kamer wat me goed deed, en ik had goed geslapen die nacht (als je maar moe genoeg bent, dan slaap je wel)
Verkennen van de stad Swakopmund met Ray
Na een goede nacht in het Backpackershuis Desert Sky in Swakopmund op tijd uit bed omdat ik gisterenavond met Ray had afgesproken, hij zou me de stad Swakopmund laten zien! Hij is een gepesioneerde man die alle tijd van de wereld had, en blij was dat hij iets kon doen voor een ander. Omdat ik met andere op een kamer sliep gaf ik de avond ervoor aan dat ik op tijd weg moest, en of ze dat vervelend vonden. Maar uiteindelijk waren hun rond dezelfde tijd als mij wakker. Om 08:55 ging ik naar buiten zodat Ray mij kon vinden, verrassend genoeg stond hij er al! Hij vroeg me wat ik graag wilde zien, en ik gaf aan dat het me niet uitmaakte, hij kende de plaats beter als mij. We zijn aan de kust begonnen, en gaf aan waar de restaurants e.d. waren. Het was een mooie omgeving, Swakopmund is een stad die momenteel flink aan het uitbereiden is in de richting van de woestijn, ook erg op toerisme gericht (ze zijn veel vakantiehuizen aan het bij bouwen, en kampeerplaatsen aan het creëren) zo ook nieuwe winkelcentrums aan het realiseren. Bij zo'n winkelcentrum stopte we om even te gaan kijken, en dronk er thee en Ray nam koffie. Ik was op sommige momenten beetje ongemakkelijk, je loopt toch rond met een oudere man en hij heeft ook een blanke huidskleur, maar hij probeerde me op mijn gemak te stellen. We praatte over vanalles, wat best wel gezellig was. Hij was alleenstaand, geen vrouw en kinderen, deed werk in de hele wereld, hij was een soort jurist. En ik zei nu is het genieten van de oude dag hier, maar hij gaf aan dat het tegenviel, er was niet genoeg te doen en soms verveelde hij zich. Hij had ook geen contact met zijn familie, dat liep niet lekker, dan kan ik me voorstellen dat je je alleen voelt. Hij was ook slecht ter been en zou volgende week gelopen worden in Zuid Afrika! Na de koffie en thee wandelde we door het winkelcentrum, zag er leuk uit maar voor mijn gevoel was het te nieuw, dan vind ik er niet zoveel aan. Omdat we zo dicht bij de zee waren liepen we daar ook nog even heen, ik weet niet hoe het heet maar dan heb je een hoop stenen in de zee waar een pad op gemaakt is. Ray liep moeilijk maar hij zei dat het een goede oefening was, en dat hij ook wel eens een flink stuk langs het strand liep. Hierna reden we weer verder richting het binnenland, en liet hij de nieuwbouw zien en de waterzuivering en de grote buizen waardoor het water uit de zee wordt gepompt. Daarna reden we langs een verzorgingshuis voor ouderen, dit was ongeveer een jaar oud, omdat dit mijn vakgebied was mochten we hier binnenkijken, dat was wel bijzonder. Het was een afgesloten gebied met ook huizen buiten het verzorgings/verpleeghuis wat bewoond werd door ouderen. Deze ouderen leven nog zelfstandig, maar mogen gebruik maken van de faciliteiten zoals restaurant enzo. Het zag er allemaal nog heel nieuw uit, en was alleen voor somatische clienten. Er werd nog wel iets gebouwd voor mensen met dementie, maar dat was er nu nog niet. Het was bijzonder en heel vriendelijk dat we binnen mochten kijken. Na dit bezoek gingen we naar de golfbaan waar Ray normaal wekelijks komt maar door zijn been kon dat de laatste tijd niet. We waren in het grote cafe/restaurant en de mensen waren erg vriendelijk. Daar namen we ook iets te drinken, Ray vertelde over zijn hobby en ik keek naar het spel. Er liepen ook wilde antilope rond, was wel leuk om te zien. Na een drankje hier, liet Ray me de vertegenwoordigers zien (dit waren de beste van verschillende jaren en een prijzenkast) na de golfbaan gingen we weer terug naar de stad en was het bijna lunchtijd, omdat hij zo vriendelijk was lunchten we samen in een bekend Duits Cafe van Swakopmund, hier kwam hij regelmatig. Na een heerlijke kipsalade bracht hij me op mijn verzoek terug naar het backpackershuis. Ik had de lunch betaald omdat hij alle drankjes van de ochtend al betaald had en rondgereden had, hij was het er niet mee eens en had al bij de ober aangegeven dat hij die avond zou betalen, maar ik vroeg om de rekening van ons samen en betaalde, ik wilde namelijk geen schuld hebben bij iemand die ik nog niet ken. Dus daarna zijn we vertrokken, ik wilde 's middags naar activiteiten kijken die ik in de buurt kon doen. Hij gaf aan dat hij me nog niet alles had laten zien, maar ik waardeerde het super dat hij me deze ochtend meegenomen had. Hij vroeg wel of ik die avond nog terug wilde komen naar dat Cafe, ik zei dat ik het zou proberen. In de middag nog leuk contact gehad met de andere mensen die op dezelfde kamer sliepen als ik en naar activiteiten gekeken, ook keek ik naar een andere accomodatie omdat het backpackershuis voor het weekend geheel bezet was. De andere backpackers hadden een auto gehuurd om zelf rond te gaan reizen, ik kon aansluiten maar wilde graag de activiteiten doen die daar te doen waren. Die avond besloten we om samen naar een pizzeria te gaan en voordat we daar klaar waren was het vrij laat om nog alleen naar Ray te gaan dus besloot ik om met de rest naar 'huis' te gaan. Het was gezellig om met de anderen samen te eten :) ik vond het wel lullig dat ik Ray niet meer gezien had maar dat moment kwam nog wel, dat wist ik zeker!
Transfer van Zambia naar Namibie met Intercape bus
Na overleg met Cassandra gisteren avond besloten om deze morgen een kaartje te halen voor de Intercape. Ze had via via een nummer van de man die eigenaar was van de winkel waar dat kaartje te koop was. Gisterenavond had ik namelijk op internet geprobeerd om het kaartje te bestellen/betalen maar dat lukte niet. Dus die man zou speciaal voor mij even zijn winkel openen om het kaartje te regelen, dat was echt super lief! Ik deze morgen al vroeg uit bed om te douchen en mijn tas verder in te pakken. Nadat ik daarmee klaar was gingen Marloes en ik samen ontbijten, we hadden eieren gehaald zodat we die konden bakken en eten met geroosterd brood, het was erg lekker. Daarna nog yoghurt met sinaasappel en muesli als goede bodem voor de reis. Toen was het bijna half 8 en moesten we naar de man voor het kaartje. Ik ging er met Cassandra heen, want die had een telefoonnummer en wist waar we moesten zijn, dus eerst het geld bij de bank gehaald, ik had 480 kwacha nodig, dit is ongeveer..... het is momenteel erg koud in Zambia +/- 22 graden en een harde wind. We moesten vrij lang wachten ongeveer een uur, dus gingen we een plekje zoeken waar we uit de wind stonden en dat bleek het kleine gebouw erlangs te zijn, hier stond een deur een beetje open, dit was fijner wachten als bij in de trek. Uiteindelijk kreeg Cassandra een telefoontje dat de man was gearriveerd, dus wij naar binnen en de man bedankt dat hij speciaal voor ons terug wilde komen. Ik betaald het kaartje en daarna kreeg ik de voucher voor vertrek. De bus vertrok om 10:00 en we moesten een half uur ervoor aanwezig zijn. Dus gauw naar huis, onderweg kwamen we heel toevallig dezelfde man als gisterenavond tegen en hij vroeg weer om contact gegevens, ik heb hem vriendelijk afgewimpeld en bedankt en toen doorgelopen. Thuis de thee opdronken, en naar toilet. Als verrassing was Rebecca nog gekomen om persoonlijk afscheid te nemen, ze had net haar kinderen naar de kerk gebracht. Ze zou me naar het vertrekpunt brengen, en Marloes wilde graag mee dus dat was prima. Afscheid genomen van de familie en toen gingen we op weg! Het was een drukke plek waar de bussen verzamelden, en auto parkeren viel beetje tegen, de bus was er vrij snel daarna. Maar bleef nog even staan, dus ik had me aangemeld en bleven we buiten staan. Daar nog lekker met Marloes gepraat (ook over de man van gisterenavond, en die we vandaag weer tegengekomen waren, maar ook over wat familiedingen die Cassandra ons had vertel, dingen die we vanaf dag een al raar vonden bij het gezin) het was fijn om nog even Nederlands te praten, want dat zal aankomende tijd wat minder zijn ;) uiteindelijk vertrok de bus dan echt, mijn grote rugzak lag al onderin de bus en handbagage had ik mee in de bus genomen. De bus was luxe (er waren maar weinig passagiers dus we konden de stoel langs ons ook gebruiken om spullen op te zetten, er waren 3 TV schermen in de bus, en omdat het 's morgens nog was heb ik toch maar 3 films gekeken (normaal geef ik er niet veel om) maar slapen kon ik nog niet, en verder was er niet veel te doen.. Er was ook een aansluiting voor het opladen van je telefoon dus dat was wel gemak. De bus reed flink door, en we waren ook zo bij de grens. Hier kregen we weer een stempel voor uit Zambia gaan, en moesten we ons melden voor Namibie (in de bus kregen we al een papiertje voor visumaanvraag dus die kon je al invullen) om bij de immigratiedienst van Namibie te komen moesten we een flink stuk lopen, gelukkig was er een jongen die deze overstap vaak maakt en die wist waar we moesten zijn! We kwamen nog bij een klein kantoortje waar een vrouw met een soort oorthermometer bij je oor moest zijn (ik kreeg ook geen uitleg, en de jongen wist ook niet precies wat het was) ze zei daarna dat het goed was en ik kon doorlopen, uiteindelijk kwamen we bij de immigratiedienst en daar moest je je paspoort, visumaanvraag en kaartje van die vrouw afgeven. Daarna moest ik alle vingers laten scannen en maakte hij een foto van mijn gezicht (vrij officieel allemaal) maar gelukkig was het in orde. Na deze procedure stonden er mannen waar je geld kon wisselen maar ik had bijna niets mee (20 kwacha) dus dat zou de moeite niet zijn, ik bedankte ze vriendelijk en liep door. Daar stond de bus alweer klaar, er waren twee mannen van immigratie die in de laadruimte wilde kijken maar tassen hoefde niet geopend te worden (die jongen zei dat dat ongebruikelijk was, maar dat het waarschijnlijk was omdat we met zo weinig waren, en het was slecht weer) toen iedereen er was begon de bus weer met rijden, ik geloof dat ik toen wel even geslapen had want daarna was er weer een controle, waarbij er mensen hun tas of koffer moesten openen, gelukkig hoefde ik niet want ik dacht al die bende door elkaar haha. Uiteindelijk moest ik naar toilet maar ik kon niet in de bus omdat er al zoveel mensen waren geweest en 'bassin' vol zat. 'S avonds hadden we nog een stop,en ik dacht dan haal ik wat te eten, chips ofzo (eigenlijk hoorde ik van Cassandra dat er eten bij inbegrepen was maar dat bleek dus niet zo te zijn) ik dacht dan reken ik af met mijn pinpas en vraag of ik wat extra geld mocht pinnen, helaas begreep de dame achter de toonbank me niet, dus ik zei dan reken het maar gewoon zo af. Heel raar maar mijn pinpas deed het niet, pincode tot 2x,toe geprobeerd maar zonder resultaat, ik stond daar met een dikke rooie kop.. Als je dan even nederlands kunt praten zou dat fijn geweest zijn, maar helaas. Tot over maat van ramp stond dus die jongen achter me met verder een hele lange rij (we hadden kort de tijd voordat de bus weer zou gaan) en hij bood aan om voor me te betalen, maar dat wilde ik niet, kon wel door de grond zakken.. Dus ik zei stotterend en in gebrekkig engels dat ik dan maar niks nam en het zo goed was. Ik durfde niemand meer aan te kijken, omdat je dus ook moest betalen voor toilet kon ik daar ook niet heen. Dus ik liep terug naar de bus, en probeerde gauw in slaap te vallen, dit viel me toch mee, ondanks de buikpijn van het moeten plassen :(
Graduation
Vandaag was het graduation van de meiden Walu en Koko. We hadden die nacht gevraagd hoelaat we daarheen gingen en dat bleek al rond 08:00 te zijn dus de wekker ging om 06:00 iedereen moest namelijk douchen en zich klaarmaken voor deze speciale dag. De kleding die we op maat hadden gemaakt deden we die dag aan. Dus na het douchen deed ik eerst gewone kleding aan omdat ik de was nog moest doen, morgen is namelijk mijn laatste dag en vertrek ik ook. Ik had het in stapels gelegd zodat ik het gedurende de dag kon doen, dit ging prima! Ik laat het gewoon wat langer weken en de vlekken echt wassen (daardoor hoef ik ook minder lang met dat wasmiddel te werken, en heb ik minder kans op wondjes) de meiden waren beetje in stress, ze moesten er ook op tijd zijn, dus voor ons. De familie was heel relax, en stonden om 08:00 niet klaar, dus deden wij ook rustig aan. Ik had de vlechten nog in die Loveness vrijdag had gemaakt, dus dan zou ik mooie krullen hebben. Het was wel een heel werk omdat het best dunne vlechtjes waren. Maar het zag er erg gaaf uit, buiten nog wat foto's gemaakt. En omstreeks 09:00 liepen we richting de school. De familie van Koko was er al, en die zaten op de eerste rij. Marloes en ik werden ook uitgenodigd om op de eerste rij te zitten, ik vond dat eigenlijk weer niet prettig net als bij de bruiloft, maar Mama Christine stond erop, dus dat maar gedaan. De graduation was erg speciaal om te zien met veel optredens van genodigde gasten met djembes en dansers en danseressen. Maar ook de studenten deden een gedicht (samen en beetje rappend) of een dans of een lied. Het was erg afwisselend. Onze meiden Koko en Walu deden het volgende: Koko deed een gedicht met een ander meisje, en Walu deed dans met 3 anderen, en een gedicht met een ander meisje, en met 2 anderen nog het nummer Hallelujah a capella. Het was de graduation van grade 7 en 1 dus er waren ook hele kleintjes, dit maakte het best bijzonder om te zien. Het was de eerste keer dat het georganiseerd werd, maar was mooi en speciaal. Er was een belangrijke man uitgenodigd (man of uner/honor) die was met zijn metgezellen later, dat was wel jammer. Het was ook een erg koude dag, dus dat was heel jammer (de jurken waren meer gericht op goed weer) dus flink kippevel gehad. Toen die beste man er was, las hij een woordje voor (dit ging over hoe belangrijk onderwijs is en God werd ook veel genoemd, dit was trouwens bij alle lezingen) daarna werd begonnen bij grade 1 en werden certificaten uitgereikt en foto's gemaakt. De kinderen kregen meteen daarna ook een kado van de ouders, en liepen daarna naar hun plek. Na grade 1 was grade 7 aan de beurt, dat waren er een stuk meer dus hier waren ze iets langer mee bezig, hun kregen ook het certificaat en kado vd ouders. Bij de foto's van Walu en Koko gingen beide met Thelma en Cassandra samen op de foto (de reden weet ik niet, maar dat zullen ze samen hebben afgesproken) na de uitreikingen kregen de leerlingen die in een bepaald vak of richting het beste gescoord had een extra certificaat vanwege bovenstaande reden. Daarna heb ik van de familie nog wat foto's gemaakt samen met de meiden, en ook met ons. De meiden zouden eigenlijk met de klas gaan uiteten als afsluiting, maar dat ging niet door vanwege te weinig geld voor iedereen. Rond 13:00 uur waren we thuis en kregen we onze lunch. De rest vd dag had ik de was gedaan met de hulp van Martha (hulp) en nog wat dingen bekeken voor mijn 3 weken reis, ook had ik met Luuk gebeld, wat wel fijn was na de afsluiting van mijn eerste project. Daarna nog lekker wat gewandeld, tas al beetje ingepakt, en rond etenstijd naar thuis gebeld. Toen mijn vader de telefoon opnam was hij vrij verrast, hij zei dat hij de blog aan het lezen was dus dat hij daarom zo dicht in de buurt van de telefoon was. Het was erg fijn om ze even te spreken! Die avond zijn Marloes en ik uitgegaan als afsluiting en heb ik voor de eerste keer echt bierpong gedaan, alleen tegen Marloes wat best lang duurde (Marloes had het wel al vaker gedaan) ze had die ronde gewonnen, ik had er nog 3 staan, dus ik was ook vrij goed bezig! Na die wedstrijd gingen we mengen met twee mannen, Sander NL en Pablo uit Amerika geloof ik, in deze wedstrijd won ons team (ik was samen met Pablo! Na een spannende eindstrijd waarbij we beide punten scoorde en dan moet het schijnbaar opnieuw tot het ene team gescoord heeft en het andere niet. Marloes en Sander hadden nog 2 bekers staan toen we uit gooide :) en scoorde daarna dus niet meer. Met een 1-1 eindstand hadden we het goed afgesloten. Daarna besloten we om naar de andere lokale bar te gaan, hier waren we al eens geweest en dat was een leuke plek. Veel mannen waren een voetbalwedstrijd aan het kijken, en anderen waren aan het poolen. De vrouwen aan het dansen of buurten. Wij bestelden een drankje, dansten wat en kwamen toen in contact met andere vrijwilligers die vrijwilligerswerk deden in Lusaka (de hoofdstad van Zambia) de twee personen die we van die groep spraken waren een vrouw en man uit Duitsland, ze verbleven ongeveer een jaar in Zambia voor vrijwilligerswerk. De man was er geloof ik iets eerder als de vrouw. Maar als je een landgenoot tegenkomt dan is dat wel heel fijn. Tussendoor kwam er een Afrikaanse man uit Lusaka naar Marloes gelopen en begon een gesprekje aan te gaan, maar ze had er eigenlijk geen zin in dus nam ik het gesprek over (hij was duidelijk meer geinteresseerd in Marloes dus ik dacht effe een kort gesprekje en dan zijn we daar wel vanaf) Helaas was dat niet het geval, hij bleef maar praten/vragen of Marloes niet nog even met hem kon buurten enz. Toen hij door had dat dat niet ging gebeuren, begon hij om mijn gegevens te vragen. Ik was daar natuurlijk ook niet van gediend dus gaf netjes aan dat hij dat niet kreeg, dat ik een vriend had en dergelijke. Maar hij bleef opdringerig, toen kwamen twee vrienden van hem en daar gaf ik de situatie aan door, die begrepen het gelukkig wel, en probeerde hun vriend mee naar hun te krijgen, hij protesteerde en ik zei dat het leuk was om hem te leren kennen maar dat hij nu beter mee kon gaan naar zijn vrienden. Tussentijds keek Marloes nog om of ze me moest komen redden maar ik gaf aan dat het beter was van niet, anders kwam zij er ook niet van af.. Na nog wat gezellig gesproken te hebben met de Duitsers was het alweer bijna 23:00 en moesten we thuis zijn, nog even gauw naar de ijssalon maar die was helaas dicht, vanwege de tijd gauw de taxi naar huis genomen omdat we eigenlijk voor 23:00 thuis moeten zijn. Als afsluiter hebben we toen tosti's gebakken en een paar chocoladekoekjes genomen. Het was zeker een mooie afsluiter! Morgen helaas gaan, maar nieuw hoofdstuk waar ik ook weer zin in heb!
