Opstaan verliep prima vanmorgen, nog lekker even gerend voordat school begon, smiddags is het daar te warm voor. Na het douchen lekker op het fietsje naar school. Vandaag gaf ik bij mijn leraren aan dat ik de hele dag zou blijven dus tussen de middag mee zou eten op school. Ik gaf dezelfde klas weer les en helaas werden ze weer onrustig omdat ik zag dat ze meer moeite hadden met de de stof van vandaag, rekenen ging over het samenvoegen naar tientallen en engels was de betekenis van bepaalde woorden. Ik mocht met lunchtijd weer met ze mee-eten en kreeg weer nshima met vlees en groenten. In de pauze nog lekker met beide leerkrachten kunnen praten over hoe hun leven al gelopen is. Cecillia nu 37 jaar (de lerares die nu getrouwd is) stond 2-3 jaar geleden op het punt om te trouwen maar op de dag zelf kwam haar verloofde niet opdagen (erg lullig) en Nono, de man waar ze nu mee getrouwd is, was hiervoor met een andere vrouw getrouwd en kregen 3 kinderen, maar de vrouw was vreemdgegaan, dus gingen ze uit elkaar. Dat Cecillia en Mono nu redelijk snel getrouwd zijn, was vanwege het feit dat Mono bang was voor herhaling, en graag samen met haar wilde wonen. In Zambia gaan de mensen pas samenwonen nadat ze getrouwd zijn (zo is de cultuur) vandaar dat keukenspullen een goed kado was voor hun bruiloft. Teacher Elizabeth nu 38 jaar heeft een zoon uit een eerdere relatie toen ze 18 was, die man heeft haar verlaten toen ze zwanger bleek te zijn. Gelukkig hielpen haar ouders bij de opvoeding zodat ze haar studie kon afmaken. Als de man niets met de opvoeding te maken wil hebben moeten ze wel geld betalen voor deze opvoeding. Als ze dat niet betalen dan kunnen ze uiteindelijk in de gevangenis belanden. Die zoon zit nu op de University, en het gaat goed met hem. Verder heeft ze een dochter van 3 van een andere man waarvan die man haar ook verlaten heeft (hij kwam een andere vrouw tegen) dus toen gaf ze aan haar dochter alleen op te voeden,deze dochter zit ook bij ons op school. En het grappige is dat ze teacher Elizabeth soms mama en soms teacher noemt. De achternaam van beide kinderen is uiteindelijk veranderd naar de naam van teacher Elizabeth. Haar zoon van University geeft haar soms ook geld om voor het dochtertje te zorgen, dat doet hij vanuit zichzelf. Ik vind dat wel een mooi gebaar. Na de lunch gaf ik de klas nog les in de verschillende manieren van een boodschap doorgeven, de plaatjes tekende ik op het bord en nam deze door met de klas en uiteindelijk schreef ik erbij wat het was. Tekenen gaat me best wel goed af en kinderen vinden dat ook leuk leuk om te doen en daarna inkleuren. Na school ging ik naar Kubu cafe waar ze WiFi hebben om voor de activiteiten van volgende week te kijken. In het cafe waren ook Marloes en andere vrijwilligers. De andere vrijwilligers gaven aan dat ze naar een mooie zonsondergang wilde gaan kijken in de buurt van de victoria waterfalls. Dit kon dan bij het royal hotel, wat best een stukje was, daar moesten we met de taxi naar toe. Dus wij haasten want het was al bijna 17:00 en we moesten nog fietsen en met de taxi die kant op. De zonsondergang is hier tussen 18:00 en 18:30 dus dat was opschieten. We zouden de andere vrijwilligers zien bij het hotel. Nadat we uitleg hadden gekregen over de taxi (dat we die moeten delen omdat dat goedkoper is en waar ze te vinden zijn) zaten we in de taxi, maar omdat we deze moesten opschieten zijn we toch maar aangereden. De taxichauffeur reed gelukkig door! Onderweg hadden we de kans om olifanten te zien, maar die hadden we niet gespot, evt zou dat op de terugweg wel kunnen. Om het hotel lag een park waar ook wilde dieren leefden. Ik zag op een gegeven moment in de auto een giraffe maar die stond zo stil dat ik dacht dat het een beeld was (ik had het dus niet tegen Marloes gezegd) toen we net voorbij waren bewoog het dier en toen was ik te laat om het Marloes te laten zien, was wel een grappige situatie uiteindelijk. Toen we bij de ingang waren rende we als een gek naar de zonsondergang die al aan het zakken was, we hadden de andere vrijwilligers niet gevonden. Maar het was de moeite waard, het was heel mooi! Daarna een dankje besteld, we dachten dat de prijs hoog was vanwege de luxe, maar het viel uiteindelijk nog mee. Daarna kwamen de vrijwilligers (die hadden wat pech met de taxi) en hebben we het drankje samen gedronken. Het werd erg snel donker, met muggen tot gevolg, en de andere mensen op het terras gingen vrij snel naar binnen. We gingen als laatste weg, en namen met 6 en een taxi, Ahmed wist een nummer van de chauffeur. Na een voldane dag konden we lekker gaan slapen