Vandaag is het een speciale dag vanwege de bruiloft van mijn collega Cecillia. Ze had me vrij aan het begin van mijn vrijwilligerswerk al uitgenodigd voor haar bruiloft wat ik erg speciaal vond! We gingen vroeg uit bed omdat Walou onze haren nog zou doen en we om 10:00 met teacher Elizabeth hadden afgesproken. Walou heeft mijn haren op een typische Afrikaanse manier gedaan (3 kleine vlechtjes aan de linkerkant vooraan en een wat grotere vlecht aan de rechterkant, de rest van de haren werden op een vlecht gemaakt en op het einde deed ze alle vlechten bij elkaar en deed ze het op een knotje achterop mijn hoofd. Het zag er heel leuk uit! Daarna had ze de haren van Marloes nog gedaan, wat er uiteindelijk ook erg leuk uit zag! Ik had niet echt feestelijke kleding meegenomen, dus ik deed de chitenge aan met een gewoon zwart hempje erop. Marloes had wel een jurkje meegenomen, wat ze aandeed. Het advies van de gastfamilie was om Marloes/Koko en Walou mee te nemen naar het feest omdat ik dan niet zo alleen zou zijn, en iemand had om tegen te praten, ze vonden het ook leuk om mee te maken. Rond 09:30 pakte we de taxi naar de afgesproken plek met teacher Elisabeth. We waren goed op tijd dus we moesten wachten, de rest dacht nog dat ze ons misschien vergeten was omdat het al richting 10:00 ging. Gelukkig belde ze me om te zeggen dat ze onderweg was (ik had zelf namelijk geen belbundel bij dit abonnement) daarna belde ze me nog een keer om te vragen of we haar kant kunnen opkomen, wat natuurlijk geen probleem was. Toen we haar vonden gingen we naar de plaats van bestemming, dit was een soort oud klaslokaal wat versierd was met gekleurde doeken en stoelen voor het bruidspaar en spreektafel in het wit. Er waren tussen 10:00 en 13:30 verschillende sprekers en zangers (vooral priesters/belangrijke person en waarvan ik hun rol niet precies weer en een soort medium, iemand die mensen een boodschap meegeeft en mensen aanspreekt die bijv ziek zijn en ze een boodschap meegeeft) ze spraken ook veel in hun eigen taal, waardoor ik niet alles kon volgen. Het was erg warm in het lokaal waardoor Marloes en Walou het niet zo goed konden hebben/flauw vielen en dus regelmatig naar buiten gingen. Om 13:30 gaven ze eindelijk aan dat het bruidspaar eraan kwam! Haar echtgenoot Momo kwam als eerste binnen met twee mannelijke dansers, wat al erg speciaal was, hij doeg een blauw pak. Hij wachtte voor bij de spreektafel en daarna kwamen er twee vrouwelijke dansers met Cecillia en aan haar hand, haar vader binnen. Dit was echt een kippenvel-moment, ze zag er zo mooi uit, in een witte jurk met glitters en een soort sluier voor haar gezicht. Ze liepen naar haar man toe en vader gaf echt duidelijk de hand van zijn dochter aan deze man (ook al zo'n mooi moment) toen begon de ceremonie die opzich wel lijkt op een Nederlandse ceremonie, er zijn wat dingen die verschillen en dit viel me op: er zijn geen getuigen, de sluier blijft lang voor haar gezicht (deze ging er pas af bij het trouw woord) , er wordt vaak naar God verwezen, ze moeten een soort preek van de priester nazeggen. Verder hebben ze hier het ja-woord wat vergelijkbaar is, ook ringen die ze bij elkaar om de ringvinger doen, en iedereen die er als genodigde bij was, was erg druk met gillen en foto's maken. Ik vond de dansers erg gaaf, die deden dit ook tussendoor. Hun manier van dansen vind ik zoo gaaf, die billen gaan alle kanten op en het zag er zo cool uit! De priester deed de ceremonie ook erg leuk, met af en toe een grapje ertussen. Na de ceremonie ging het bruidspaar naar buiten, en ging op de foto met aanwezigen. Helaas kwamen we hier te laat achter waardoor het voor ons niet gelukt was. Daarna kwam het bruidspaar weer naar binnen en werd de cake gesneden door het bruidspaar, iedereen kreeg na afloop een stukje cake. Daarna was het eindelijk tijd om het kado te geven, maar dit moest in stijl dus liepen we dansend naar voren. Feliciteren is niet zoals in NL met 3 kussen maar met een hand en twee knuffels, aan beide kant een. Daarna moesten we dansend weer terug, de aanwezigen vonden het geweldig hoe we als blanken zo konden dansen. Nadat iedereen het kado gegeven had, gingen we naar buiten en vroeg teacher Elisabeth of we nog wilde meegaan naar de receptie, dit wilde we wel! We liepen naar een busje waar we plaats mochten nemen, dit busje had maar een bank en een open ruimte er achter (ik vond het later wel een beetje lullig aangezien ik zag dat de moeder van Cecillia achterin het busje op de grond zat, hier konden we toen helaas niets meer aan doen. We werden naar een soort Lodge gebracht waar ze een overdekt deel hadden waar de receptie was. Dit was een soort overkapping, hieronder stonden stoelen voor de gasten en op het begin ook de stoelen voor het bruidspaar en daarlangs zaten de dansers, deze zaten tijdens de ceremonie ook langs het bruidspaar. Teacher Elisabeth wilde op de tweede rij gaan zitten maar dat vond ik niets omdat ik vond dat er maar familie of andere bekenden moesten gaan zitten. Wij gingen dus achteraan zitten en ondertussen werd de muziek aangesloten en konden we beetje dansen (er was niet zoveel ruimte, maar ik genoot gewoon al van de muziek, afrikaans) er werden daarna wat foto's gemaakt met de aanwezigen en het bruidspaar en ondertussen werd het eten opgediend. Daarna mocht je het eten gaan halen, dit werd opgeschept door de mensen die erachter stonden, we kregen rijst met aardappelsalade en kip, het was lekker. Na het eten konden we weer wat dansen, er was niet zoveel ruimte maar alle aanwezigen vonden het geweldig dat we als blanken zo meededen. Tussendoor heeft het ook nog even geregend en was er donder en bliksem maar dat mocht de pret niet drukken. Omstreeks 18:00 was de receptie afgelopen en gaf ik bij de rest aan dat het een mooie tijd was om naar huis te gaan, en dat vonden ze prima. Het bruidspaar ging ook naar binnen om te bidden en te rusten, ze zouden niet meer terug komen. Er is geen groot feest meer zoals in NL, andere gasten bleven nog even maar dat zou ook niet super lang meer zijn. We namen de taxi terug en vertelden thuis hoe het was, daarna kregen we ons avondeten en lagen we vrij op tijd in bed. Ik vond het erg bijzonder om mee te maken, en ook echt gaaf dat ik uitgenodigd was!